Resources

Problemy ze zdrowiem psychicznym i ryzyko samobójstwa wśród lekarzy weterynarii i pielęgniarek weterynaryjnych są dobrze udokumentowane w literaturze. Dane dotyczące asystentów weterynaryjnych zostały jednak pominięte. Ponadto brakuje informacji na temat portugalskich lekarzy weterynarii

Różne badania z różnych krajów wykazały, że lekarze weterynarii mają znacznie zwiększone ryzyko depresji, myśli samobójczych i śmierci w wyniku samobójstwa. W przypadku niemieckich lekarzy weterynarii ostatnie badania wykazały trzykrotnie wyższy wskaźnik depresji, dwukrotnie wyższy wskaźnik myśli samobójczych i pięciokrotnie wyższe ryzyko samobójstwa w porównaniu z niemiecką populacją ogólną. W przypadku studentów weterynarii ostatnie badania przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii wykazały wyższy poziom cierpienia psychicznego. Do tej pory brakowało badań empirycznych dotyczących depresji, myśli samobójczych i ryzyka samobójstwa wśród studentów weterynarii w Niemczech. Niniejsze badanie dotyczy depresji, myśli samobójczych i ryzyka samobójstwa wśród studentów weterynarii w Niemczech.

Niniejsze badanie miało na celu określenie związku między różnorodnością demograficzną a profesjonalistami weterynaryjnymi w odniesieniu do ich cierpienia psychicznego i doświadczeń samobójczych. Badanie to miało również na celu określenie, jakie czynniki demograficzne były związane z cierpieniem psychicznym i doświadczeniami samobójczymi wśród lekarzy weterynarii.

Informacje dotyczące lekarzy weterynarii, którzy zmarli w latach 1979-2015, uzyskano z baz danych nekrologów i ubezpieczeń na życie AVMA i przesłano do scentralizowanej bazy danych amerykańskich rejestrów zgonów w celu uzyskania podstawowych przyczyn śmierci. Dane zmarłych, które spełniały kryteria dopasowania rekordów, zostały zaimportowane do programu komputerowego w celu obliczenia PMR dla samobójstw stratyfikowanych według płci i pośrednio standaryzowanych na wiek, rasę i 5-letni okres kalendarzowy z 95% przedziałami ufności.

Zmarli zatrudnieni jako lekarze weterynarii, technicy weterynarii lub technolodzy, asystenci weterynaryjni lub opiekunowie zwierząt laboratoryjnych oraz studenci weterynarii, którzy zmarli w wyniku samobójstwa lub w nieustalonym zamiarze, zostali zidentyfikowani na podstawie retrospektywnego przeglądu zapisów Krajowego Systemu Zgłaszania Zgonów Gwałtownych. Obliczono standaryzowane współczynniki umieralności (SMR) i 95% przedziały ufności, a także porównano mechanizmy i okoliczności śmierci wśród weterynaryjnych grup zawodowych.

Wiadomo, że lekarze weterynarii są narażeni na wyższe ryzyko samobójstwa w porównaniu z populacją ogólną. Istnieje wiele spekulacji dotyczących możliwych mechanizmów leżących u podstaw zwiększonego ryzyka samobójstwa w tym zawodzie, ale niewiele badań empirycznych.

Kilka badań wykazało zwiększone wskaźniki samobójstw wśród lekarzy weterynarii. Zbadaliśmy zgłaszaną przez siebie częstość występowania myśli i zachowań samobójczych oraz czynniki przyczyniające się i niezależne czynniki związane z myślami i zachowaniami samobójczymi wśród lekarzy weterynarii w Norwegii poprzez przekrojowe, ogólnokrajowe badanie z udziałem 2596 lekarzy weterynarii w Norwegii (wskaźnik odpowiedzi: 75%).