Resources

Ten artykuł krytycznie ocenia, w jaki sposób wysoko wykwalifikowane kobiety weterynarii nadają sens swojej ograniczonej karierze zawodowej w kontekście postfeminizmu.

Medycyna weterynaryjna zawsze była zawodem opartym na adaptacji i ekspansji. Pierwsi weterynarze w Stanach Zjednoczonych byli lekarzami koni, opiekującymi się tysiącami zwierząt wykorzystywanych do transportu, prac wojskowych i innych zadań. Wraz z pojawieniem się samochodów i linii montażowej, konie zostały szybko zastąpione samochodami, co spowodowało dramatyczny spadek populacji koni w USA. Weterynarze dostosowali się jednak do tej sytuacji, rozszerzając swoją rolę poza lekarza koni. Wielu weterynarzy przeniosło się do sektora publicznego, pełniąc funkcje regulacyjne na szczeblu stanowym lub federalnym. Inni przeszli na praktykę zwierząt towarzyszących, rozszerzając zasięg zawodu poza rolniczą i wiejską przeszłość.

Zdrowie psychiczne lekarzy weterynarii budzi powszechne obawy. Wchodząc do zawodu, początkujący lekarze weterynarii napotykają kolegów o zróżnicowanych i sprzecznych tożsamościach, przejawiających się w ich zróżnicowanym priorytetyzowaniu ostatecznego leczenia klinicznego, interakcji interpersonalnych lub komercyjnego sukcesu praktyki.