Mensen in de veterinaire sector hebben te maken met aanzienlijke uitdagingen op het gebied van geestelijke gezondheid en welzijn. Een holistische kijk op welzijn, die zowel fysieke als mentale gezondheid omvat, onderstreept hun onderlinge verbondenheid. Deze geïntegreerde benadering vermindert de kunstmatige scheiding van welzijnsfacetten en benadrukt hoe mentale toestanden niet alleen individuen beïnvloeden, maar ook hun interacties met dieren, de omgeving en anderen op de werkplek. Welzijnsproblemen in de diergeneeskunde kunnen bijdragen aan negatieve gevolgen voor de gezondheid van dieren, mensen en het milieu.
Instellingen en systemen voor diergeneeskundig onderwijs worden ook geconfronteerd met complexe uitdagingen wanneer ze zich aanpassen aan de snel veranderende druk vanuit de samenleving, het personeelsbestand en het professionele welzijn. Dit overzichtsartikel verkent het gebied van de positieve psychologie en de toepassing ervan in onderwijscontexten, beter bekend als positief onderwijs. Er wordt een grondige verkenning gepresenteerd van de systeemgeïnformeerde positieve onderwijsbenadering en manieren waarop het proactief het welzijn van veterinaire professionals kan verbeteren vanuit het ecosysteem van veterinair onderwijs.
Het is belangrijk om te erkennen dat individuele zelfzorg, hoe waardevol ook, niet kan compenseren voor systemische disfuncties zoals een slechte teamdynamiek, ineffectief leiderschap of problemen met de organisatiecultuur. Het aanpakken van deze systemische factoren is cruciaal voor het creëren van omgevingen die duurzaam floreren ondersteunen. Interventies uit de positieve psychologie via de paden van individuen, groepen en organisaties, specifiek binnen een veterinaire onderwijscontext, worden besproken. Beperkingen, overwegingen en voorgestelde meetstrategieën worden besproken.
De implicaties van het implementeren van een systeemgerichte positieve psychologie benadering om het welzijn in de diergeneeskundige opleiding te verbeteren, omvatten het creëren van curricula en culturen die floreren binnen diergeneeskundige opleidingsinstituten mogelijk maken. Het versterken van het individuele en collectieve welzijn van dierenartsen heeft de potentie om de kwaliteit van de zorg voor dieren te verbeteren, wat talloze positieve gevolgen heeft voor dierverzorgers, hun gemeenschap, het milieu en de maatschappij.
Lees HIER meer.