Jakościowe badanie wywiadów przeprowadzono z 18 lekarzami weterynarii praktykującymi w Wielkiej Brytanii w celu zbadania aspektów ich pracy, które są stresujące. Analiza tematyczna wykazała, że głównymi czynnikami stresogennymi są: brak równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, interakcje z właścicielami zwierząt, specyficzne aspekty eutanazji, radzenie sobie z niskim dobrostanem zwierząt i obowiązki związane z zarządzaniem personelem. Ryzyko urazu, ustalenia dotyczące nadzoru dla nowo wykwalifikowanych lekarzy weterynarii i brak kontroli nad pracą były stresorami dla niektórych. Rozważono praktyczne implikacje wyników dla zarządzania stresem w pracy weterynaryjnej. Komentarze kilku uczestników wskazywały na silną koncentrację na osiągnięciach i możliwy perfekcjonizm. Zaproponowano, że lekarze weterynarii z cechami perfekcjonistycznymi mogą doświadczać większego stresu psychicznego w obliczu niektórych specyficznych stresorów w praktyce weterynaryjnej, a dalsze badania nad możliwym interaktywnym wpływem stresorów w pracy i perfekcjonizmu na samopoczucie lekarzy weterynarii są uzasadnione. Przeczytaj więcej TUTAJ.
Stawianie czoła stresorom związanym z pracą
Źródła stresu zawodowego w praktyce weterynaryjnej w Wielkiej Brytanii
Zawód lekarza weterynarii uznaje znaczenie radzenia sobie ze stresem związanym z pracą dla dobrego samopoczucia lekarzy weterynarii. Identyfikacja aspektów pracy weterynarzy, które są źródłem stresu, jest kluczowym krokiem we wdrażaniu odpowiednich interwencji w zakresie zarządzania stresem w zawodzie. Przeprowadzono jednak niewiele systematycznych badań nad przyczynami stresu w pracy weterynaryjnej.
