METODY: Ankieta pocztowa została rozesłana do 1,907 lekarzy weterynarii zarejestrowanych w Veterinary Council of New Zealand (VCNZ). W ankiecie zebrano informacje na temat wieku respondentów, płci, rodzaju i liczby osób w miejscu pracy, poziomu stresu, depresji, myśli i prób samobójczych, przyczyn stresu i źródeł wsparcia. WYNIKI: Dziewięciuset dwudziestu siedmiu (48,6%) lekarzy weterynarii zwróciło przydatne odpowiedzi. Lekarze weterynarii, którzy byli na emeryturze, pracowali za granicą lub nie podali informacji o rodzaju swojej pracy, zostali wykluczeni z analizy, pozostawiając dane od 849 (44,5%) lekarzy weterynarii. Kobiety doświadczały więcej stresu i depresji związanej z pracą niż mężczyźni, lekarze weterynarii pracujący z małymi zwierzętami/mieszaną praktyką zgłaszali więcej stresu i depresji niż ci pracujący w innych rodzajach pracy, a młodsi lekarze weterynarii doświadczali wyższego poziomu stresu niż starsi lekarze weterynarii. Głównymi źródłami stresu były godziny pracy, oczekiwania klientów i nieoczekiwane wyniki. Respondenci byli również zestresowani potrzebą utrzymania swojej wiedzy i umiejętności technicznych, a także relacjami osobistymi, finansami i oczekiwaniami wobec siebie. Większość respondentów stwierdziła, że ma dobrą sieć rodziny i przyjaciół, którzy pomagają im radzić sobie ze stresem. Ogólnie rzecz biorąc, respondenci polegali na nieformalnych sieciach wsparcia, takich jak rodzina i przyjaciele, inni lekarze weterynarii i koledzy z pracy. Niewielki odsetek respondentów, którzy zgłosili depresję kliniczną lub myśli lub próby samobójcze, częściej niż ogół respondentów korzystał z pomocy pracowników służby zdrowia, poradnictwa, wsparcia duszpasterskiego/duchowego i linii telefonicznej Vets in Stress, ale rzadziej szukał wsparcia u pracodawców i kolegów z pracy.
WNIOSKI: Istnieje zapotrzebowanie na szeroki zakres strategii zarządzania stresem związanym z pracą wśród lekarzy weterynarii. Źródła stresu w miejscu pracy muszą zostać zidentyfikowane, a strategie opracowane w celu kontrolowania tych, które stanowią znaczące zagrożenie. Strategie mogą obejmować zwracanie uwagi na obciążenie pracą i godziny pracy, projektowanie procesów pracy i zwiększanie wsparcia społecznego. Szkolenie w zakresie umiejętności związanych z pracą, takich jak komunikacja, zarządzanie konfliktami i radzenie sobie ze stresem, może być pomocne w przypadku, gdy brak tych umiejętności przyczynia się do stresu. Dostępne są również usługi wsparcia, takie jak infolinie i programy mentorskie, a informacje o nich muszą być bardziej dostępne.
Przeczytaj więcej TUTAJ.
