Dobre samopoczucie psychiczne oraz różnorodność, równość i inkluzywność w zawodzie lekarza weterynarii: Ścieżki do bardziej odpornego zawodu

Wyniki ankiety wykazały, że więcej organizacji weterynaryjnych wskazało wyzwania związane z MWB i DEI (odpowiednio 54%, n = 43/79 i 58%, n = 45/78) jako kluczowy obszar priorytetowy niż kliniki weterynaryjne (odpowiednio 26%, n = 15/57 i 33%, n = 19/57). Podczas gdy programy wsparcia MWB były dostępne w umiarkowanej liczbie krajów, głównie anglojęzycznych, programy wsparcia DEI były dostępne tylko w kilku krajach i koncentrowały się głównie na określonych grupach, z nieznanym wpływem ze względu na ich niedawne wdrożenie. Ogólnie rzecz biorąc, respondenci badania uważali, że działania dla określonych grup, takie jak seminaria internetowe MWB, szkolenia i kampanie informacyjne, a także infolinie MWB/DEI i programy wsparcia DEI typu peer-to-peer miały duży wpływ (mediana 3,5-4/5), ale były niedostatecznie wykorzystywane zarówno przez organizacje weterynaryjne, jak i kliniki weterynaryjne. Dalsze informacje zwrotne od respondentów podczas zogniskowanych wywiadów wskazywały, że wymaganie wstępnego i ustawicznego szkolenia, a także dostosowanych działań grupowych byłoby najbardziej korzystne dla poprawy MWB/DEI w całej karierze zawodowej lekarza weterynarii. Istnieje wiele obszarów na przecięciu MWB i DEI, które pozostają do wyjaśnienia w przyszłych badaniach. Jak wynika z naszego badania, głównymi wyzwaniami są posiadanie wystarczającej wielkości próby, poprawa dostępności i uwzględnienie różnych poglądów kulturowych. Aby naprawdę zająć się różnicami w zakresie MWB i DEI, potrzebne są również zmiany w kulturze i środowisku pracy weterynaryjnej. Podsumowując, podnoszenie świadomości na temat zawodu integracyjnego, w tym zwiększanie otwartości i akceptacji w celu poprawy DEI i destygmatyzacji wyzwań związanych z MWB, jest konieczne, aby zapewnić dobrze prosperujący, nowoczesny zawód lekarza weterynarii. Przeczytaj więcej TUTAJ.