Belangrijkste uitkomstmaat Paykel’s vijf-item vragenlijst.
Resultaten In totaal had 27% (n=682/2567) van de dierenartsen in Noorwegen het afgelopen jaar het gevoel dat het leven niet de moeite waard was, 5% (n=139/2562) had ernstige zelfmoordgedachten en 0,2% (n=6/2537) had een zelfmoordpoging gedaan. Vrouwelijke dierenartsen rapporteerden een significant hogere prevalentie van suïcidale gevoelens en gedachten dan mannen. Voor ernstige suïcidale gedachten hadden vrouwen bijna twee keer zoveel prevalentie als hun mannelijke collega’s (6,2% (n=108/1754) vs 3,6% (n=28/766), χ2: 6,5, p=0,011). Onafhankelijke factoren die samenhingen met ernstige suïcidale gedachten waren single zijn (OR 1,76, 95% CI 1,13 tot 2,72, p<0,05), negatieve levensgebeurtenissen (OR=1,43, 95% CI 1,22 tot 1,68, p<0,001) en de aanwezigheid van mentale distress (OR 2,75, 95% CI 2,14 tot 3,52, p<0,001). De dierenartsen brachten hun ernstige zelfmoordgedachten in verband met werk en persoonlijke problemen, en in mindere mate met familie, sociale en andere problemen. Bijna twee keer zoveel vrouwen (53%, n=57/108) als mannen (28%, n=7/25) rapporteerden werkproblemen als de belangrijkste factor die bijdroeg aan hun ernstige zelfmoordgedachten (χ2: 4,99, p=0,03). 4% (n=6/139) rapporteerde werkproblemen als enige factor van belang.
Conclusies Dierenartsen in Noorwegen hebben een relatief hoge prevalentie van suïcidale gevoelens en gedachten, waaronder ernstige suïcidale gedachten. In multivariabele analyses waren individuele factoren belangrijker dan werkgerelateerde factoren, terwijl werkproblemen de meest gerapporteerde factor waren die bijdroeg aan ernstige suïcidale gedachten door de dierenartsen zelf. De rol van geslacht en specifieke werkgerelateerde factoren moet verder worden onderzocht om de complexiteit van suïcidaal gedrag onder dierenartsen beter te begrijpen.
