In een cross-sectionele opzet werden 78 vrouwelijke dierenartsen uit Oostenrijk en Duitsland ondervraagd met behulp van een zelfrapportagetest waarin twintig verschillende copingstijlen werden beoordeeld. Statistische analyses bestonden uit one sample t-tests en Cohen’s d als gelijktijdige effectgrootte maat. De resultaten toonden aan dat vrouwelijke dierenartsen significant vaker negatieve copingstijlen gebruiken voor hun stress, zoals piekeren(t(74) = 6,733, p = < 0,001, d = 0,726) of escapisme(t(72) = 2,173, p = 0,033, d = 0,281) in vergelijking met de normpopulatie. Naast andere onderzoeken dragen deze bevindingen bij aan een systematische diagnose die nodig is voor de ontwikkeling en implementatie van gestandaardiseerde stressmanagementinterventies voor de veterinaire opleiding en training, bijvoorbeeld cursussen voor het verbeteren van communicatie- en stressmanagementvaardigheden en regelmatige supervisie of intervisie (uitwisseling met professionele collega’s). Vanwege de bestaande stigmatisering op het gebied van geestelijke gezondheid moeten er laagdrempelige counselingdiensten worden aangeboden voor dierenartsen die zich al gestrest voelen. Lees HIER meer .
Werkgerelateerde stress
Feminisatie en stress bij dierenartsen: Een systematische diagnostische benadering en bijbehorend management
Binnen de diergeneeskunde is de verdeling tussen mannen en vrouwen veranderd, omdat de meeste afgestudeerden nu vrouwen zijn. Studies tonen aan dat vrouwelijke dierenartsen een kwetsbare groep vormen voor stress en stressgerelateerde ziekten. Het doel van het onderzoek was om typische profielen van stressmanagementstrategieën te identificeren en te verduidelijken of dierenartsen goed zijn toegerust om met beroepsstressoren om te gaan.
