Ethische conflicten en de daaruit voortvloeiende morele onrust komen vaak voor in de hedendaagse diergeneeskundige praktijk en hebben een negatieve invloed op de dagelijkse praktijk, maar worden door dierenartsen misschien niet als zodanig herkend of gelabeld.
Methoden
Gemengde methoden sequentieel verklarend ontwerp; vertrouwelijke en anonieme online steekproef van 889 dierenartsen in Noord-Amerika.
Resultaten
Een meerderheid van de respondenten gaf aan conflicten te voelen over welke zorg gepast is om te bieden. Meer dan 70% van de respondenten vond dat de obstakels die ze tegenkwamen en die hen verhinderden de juiste zorg te bieden, hen of hun medewerkers matig tot ernstig leed bezorgden. Negenenzeventig procent van de deelnemers geeft aan dat hen gevraagd wordt om zorg te verlenen die zij als zinloos beschouwen. Meer dan 70% van de deelnemers gaf aan geen training te hebben gehad in het oplossen van conflicten of in zelfzorg.
Conclusies en klinisch belang
Dierenartsen rapporteren wijdverspreide ethische conflicten en moreel leed in veel praktijktypen en demografische groepen. De meeste dierenartsen hebben weinig tot geen training om de impact van deze problemen te verminderen. Ethische conflicten en de daaruit voortvloeiende morele onrust kunnen een belangrijke bron van stress en slecht welzijn zijn die niet algemeen erkend of goed gedefinieerd wordt. Goed onderzochte en effectieve hulpmiddelen die worden gebruikt om moreel ongemak in de menselijke gezondheidszorg te verminderen, zouden kunnen worden aangepast om dit probleem te verbeteren. Lees HIER meer .
