Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι περισσότερες κτηνιατρικές οργανώσεις χαρακτήρισαν τις προκλήσεις MWB και DEI (54%, n = 43/79 και 58%, n = 45/78, αντίστοιχα) ως βασικό τομέα προτεραιότητας από ό,τι οι κτηνιατρικές κλινικές (26%, n = 15/57 και 33%, n = 19/57, αντίστοιχα). Ενώ, τα προγράμματα υποστήριξης MWB ήταν διαθέσιμα σε μέτριο αριθμό κυρίως αγγλόφωνων χωρών, τα προγράμματα υποστήριξης DEI ήταν διαθέσιμα σε λίγες μόνο χώρες και επικεντρώνονταν κυρίως σε συγκεκριμένες ομάδες, με άγνωστο αντίκτυπο λόγω της πρόσφατης εφαρμογής τους. Καθολικά, οι ερωτηθέντες στην έρευνα πίστευαν ότι οι δραστηριότητες για συγκεκριμένες ομάδες, όπως τα διαδικτυακά σεμινάρια, η κατάρτιση και οι εκστρατείες ευαισθητοποίησης της MWB, καθώς και οι γραμμές βοήθειας MWB/DEI και τα προγράμματα υποστήριξης DEI από ομοτίμους είχαν υψηλό αντίκτυπο (διάμεσος 3,5-4/5), ωστόσο δεν χρησιμοποιούνταν επαρκώς τόσο από κτηνιατρικές οργανώσεις όσο και από κτηνιατρικές κλινικές. Περαιτέρω ανατροφοδότηση από τους ερωτηθέντες κατά τη διάρκεια εστιασμένων συνεντεύξεων έδειξε ότι η απαίτηση αρχικής και συνεχιζόμενης κατάρτισης, καθώς και προσαρμοσμένες ομαδικές δραστηριότητες θα ήταν πιο επωφελείς για τη βελτίωση της ΜΒΑ/ΔΕΗ καθ’ όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής σταδιοδρομίας του κτηνιάτρου. Υπάρχουν πολλοί τομείς της διασταύρωσης μεταξύ MWB και DEI που μένει να διευκρινιστούν στις μελλοντικές μελέτες. Η ύπαρξη επαρκούς μεγέθους δείγματος, η βελτίωση της προσβασιμότητας και η αντιμετώπιση των διαφορετικών πολιτισμικών αντιλήψεων είναι οι κύριες προκλήσεις, όπως φάνηκε στη μελέτη μας. Για να αντιμετωπιστούν πραγματικά οι ανισότητες MWB και DEI, απαιτείται επίσης αλλαγή στην κουλτούρα και το περιβάλλον του κτηνιατρικού χώρου εργασίας. Συμπερασματικά, η ευαισθητοποίηση για ένα επάγγελμα χωρίς αποκλεισμούς, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης του ανοίγματος και της αποδοχής για την ενίσχυση της DEI και την αποστιγματοποίηση των προκλήσεων MWB, είναι απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ένα ακμάζον, σύγχρονο κτηνιατρικό επάγγελμα.
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.