Κύρια μέτρηση αποτελέσματος Ερωτηματολόγιο πέντε ερωτήσεων του Paykel.
Αποτελέσματα Συνολικά, το 27% (n=682/2567) των κτηνιάτρων στη Νορβηγία αισθάνθηκε ότι η ζωή δεν άξιζε να ζει κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους, το 5% (n=139/2562) είχε σοβαρές αυτοκτονικές σκέψεις και το 0,2% (n=6/2537) είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει. Οι γυναίκες κτηνίατροι ανέφεραν σημαντικά υψηλότερο επιπολασμό αυτοκτονικών συναισθημάτων και σκέψεων από ό,τι οι άνδρες. Για τις σοβαρές αυτοκτονικές σκέψεις, οι γυναίκες είχαν σχεδόν διπλάσιο επιπολασμό από τους άνδρες συναδέλφους τους (6,2% (n=108/1754) έναντι 3,6% (n=28/766), χ2: 6,5, p=0,011). Ανεξάρτητοι παράγοντες που σχετίζονταν με σοβαρές αυτοκτονικές σκέψεις ήταν η ανύπανδρη ζωή (OR 1,76, 95% CI 1,13 έως 2,72, p<0,05), τα αρνητικά γεγονότα της ζωής (OR=1,43, 95% CI 1,22 έως 1,68, p<0,001) και η παρουσία ψυχικής δυσφορίας (OR 2,75, 95% CI 2,14 έως 3,52, p<0,001). Οι κτηνίατροι συσχέτισαν τις σοβαρές αυτοκτονικές σκέψεις τους με εργασιακά και προσωπικά προβλήματα και σε μικρότερο βαθμό με οικογενειακά, κοινωνικά και άλλα προβλήματα. Σχεδόν διπλάσιες γυναίκες (53%, n=57/108) από ό,τι άνδρες (28%, n=7/25) ανέφεραν προβλήματα εργασίας ως τον σημαντικότερο παράγοντα που συνέβαλε στις σοβαρές αυτοκτονικές σκέψεις τους (χ2: 4,99, p=0,03). Το 4% (n=6/139) ανέφερε τα εργασιακά προβλήματα ως τον μοναδικό σημαντικό παράγοντα.
Συμπεράσματα Οι κτηνίατροι στη Νορβηγία έχουν σχετικά υψηλό επιπολασμό αυτοκτονικών συναισθημάτων και σκέψεων, συμπεριλαμβανομένων σοβαρών αυτοκτονικών σκέψεων. Σε πολυμεταβλητές αναλύσεις, οι ατομικοί παράγοντες ήταν πιο σημαντικοί από τους σχετιζόμενους με την εργασία, ενώ τα εργασιακά προβλήματα ήταν ο πιο αναφερόμενος παράγοντας που συνέβαλε στις σοβαρές αυτοκτονικές σκέψεις από τους ίδιους τους κτηνιάτρους. Ο ρόλος του φύλου και των ειδικών παραγόντων που σχετίζονται με την εργασία θα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω για την καλύτερη κατανόηση της πολυπλοκότητας της αυτοκτονικής συμπεριφοράς μεταξύ των κτηνιάτρων.
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.
