Τα στρεσογόνα ερεθίσματα προκαλούν αντιδράσεις άγχους που μπορεί να είναι επιβλαβείς για τη σωματική και ψυχολογική ευεξία, και η απόδοση των φοιτητών στα κτηνιατρικά προγράμματα μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά εάν δεν διαθέτουν πόρους αντιμετώπισης. Ενώ έχουν γίνει κάποιες έρευνες σχετικά με το άγχος μεταξύ των φοιτητών πανεπιστημίου γενικά, και μεταξύ των φοιτητών ιατρικής ειδικότερα, υπάρχουν ελάχιστες έρευνες σχετικά με την εμπειρία των φοιτητών κτηνιατρικής. Το άρθρο αυτό περιγράφει μια μελέτη της Σχολής Ψυχολογίας, που έγινε κατ’ εντολή του Τμήματος Κτηνιατρικών Κλινικών Επιστημών, στο Πανεπιστήμιο Murdoch της Δυτικής Αυστραλίας. Σχεδιάστηκε για να διερευνήσει τα επίπεδα και τις αιτίες του άγχους μεταξύ, καθώς και τη συχνότητα και το είδος των στρατηγικών αντιμετώπισης που χρησιμοποιούν οι τεταρτοετείς και πενταετείς φοιτητές. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι φοιτητές αυτής της ομάδας αντιμετώπιζαν συχνά στρεσογόνους παράγοντες και αισθάνονταν τουλάχιστον μέτρια στρεσαρισμένοι, αλλά δεν χρησιμοποιούσαν συστηματικά και συστηματικά μια σειρά από στρατηγικές αντιμετώπισης. Οι ακαδημαϊκοί στρεσογόνοι παράγοντες και οι αντιλαμβανόμενες ευθύνες που συνδέονται με τη μετακίνηση σε πρακτικούς ή επαγγελματικούς τομείς καταγράφηκαν έντονα και συσχετίστηκαν με υψηλότερα επίπεδα στρες στους φοιτητές, ιδίως με σωματικά επακόλουθα. Αν και οι αριθμοί ήταν μικροί, προκαλεί ανησυχία το γεγονός ότι ορισμένοι φοιτητές χρησιμοποιούσαν μέτρα που ήταν δυνητικά επιβλαβή. Εδώ διατυπώνονται ορισμένες συστάσεις σχετικά με τα μέτρα που μπορούν να ενσωματώσουν τα προγράμματα κτηνιατρικής για την αντιμετώπιση του άγχους των φοιτητών τους. Περιλαμβάνονται πληροφορίες σχετικά με τις τρέχουσες στρατηγικές στο πλαίσιο του προγράμματος σπουδών για τη διαχείριση πιθανών στρεσογόνων καταστάσεων ως μέρος της επαγγελματικής ανάπτυξης των φοιτητών.
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.
